Λ. Φιδάνη¹, Γ. Καπρίνης²

¹Εργαστήριο Γενικής Βιολογίας, Τμήμα Ιατρικής ΑΠΘ

²Γ' Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική ΑΠΘ

Ψυχιατρική 2002, 13:17-27

Η μοριακή διαλεύκανση των γενετικών παραγόντων που συμβάλλουν στην ανάπτυξη του ψυ χικού φαινοτύπου κάθε ατόμου είναι ένας από τους κύριους στόχους της ιατρικής του μέλ λοντος. Ήδη, παρά τα ιδιαίτερα προβλήματα που εμφανίζονται στην εφαρμογή των γενετικών μελετών στην ψυχιατρική, έχουν εντοπισθεί χρωμοσωμικές θέσεις σύνδεσης νόσων, όπως η σχιζοφρένεια, η διπολική διαταραχή, οι διαταραχές προσωπικότητας και ο αλκοολισμός, καθώς και πολυμορφισμοί σε γονίδια που είτε έχουν προδιαθετική είτε προστατευτική δράση. Η γε νετική μέθοδος μελέτης με συσχετισμούς γονιδίων και νόσων είναι πιο εύκολα εφαρμόσιμη στην ψυχιατρική, παρότι προϋποθέτει μεγάλο αριθμό ατόμων μελέτης (σποραδικών περιπτώ σεων) και υγιών ατόμων, τα οποία αποτελούν την ομάδα ελέγχου για κάθε εθνικότητα που μελετάται. Έτσι βρέθηκαν πολυμορφισμοί που προδιαθέτουν για τη μεν σχιζοφρένεια στα γο νίδια του υποδοχέα της σεροτονίνης 2Α (5ΗΤ2Α) και του υποδοχέα της ντοπαμίνης 3 (DRD 3), ενώ για τη διπολική διαταραχή στα γονίδια του μεταφορέα της σεροτονίνης (SΗΤΤ), της υ δροξυλάσης της τρυπτοφάνης (ΤΡΗ) και της κατεχολομεθυλοτρανσφεράσης (COMT). Για τις διαταραχές προσωπικότητας και τον αλκοολισμό, τα ευρήματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα προς το παρόν.

Λ. Φιδάνη, Γ. Καπρίνης (σελίδα 17) - Πλήρες άρθρο