Το παιδικό τραύμα σχετίζεται με την αυτοκτονικότητα σε ασθενείς με διπολική διαταραχή (ΔΔ). Ωστόσο, δεν έχει ερευνηθεί επαρκώς εάν τη σχέση αυτή διαμεσολαβούν άλλοι παράγοντες, όπως η παρορμητικότητα. Σκοπός αυτής της συγχρονικής μελέτης σε ασθενείς με ΔΔ ήταν να διερευνήσει εάν η επίδραση παιδικού τραύματος στην αυτοκτονικότητα διαμεσολαβείται μερικώς τουλάχιστον από την επίδραση της παρορμητικότητας. Η ύπαρξη παιδικού τραύματος διερευνήθηκε με την κλίμακα Early Trauma Inventory Self Report-Short Form (ETI-SR-SF), της αυτοκτονικότητας με την Suicidal Behaviors Questionnaire-Revised (SBQ-R) και της παρορμητικότητας με την Barratt Impulsivity Scale-11 (BIS-11). Η επίδραση του παιδικού τραύματος στην αυτοκτονικότητα και στην παρορμητικότητα, καθώς και της παρορμητικότητας στην αυτοκτονικότητα ελέγχθηκε με αναλύσεις πολλαπλών γραμμικών παλινδρομήσεων, διορθώνοντας για φύλο, ηλικία και διάγνωση (ΔΔ-Ι, ΔΔ-ΙΙ). Για τη διερεύνηση του διαμεσολαβητικού ρόλου της παρορμητικότητας και των υποτύπων της στην επίδραση του παιδικού τραύματος και των υποτύπων του στην αυτοκτονικότητα δημιουργήθηκαν μοντέλα δομικών εξισώσεων και διενεργήθηκαν αναλύσεις διαμεσολάβησης με τη βοήθεια του προγράμματος AMOS 25 (κάνοντας χρήση bootstrapping σε 1000 δείγματα). Συμμετείχαν 78 ασθενείς με διάγνωση διπολικής διαταραχής σε νορμοθυμία (60,3% γυναίκες, 67,9% ΔΔ-Ι). Η ΕΤΙ-SR-SF προέβλεψε στατιστικά σημαντικά την SBQ-R (p=0,004) και την ΒΙS-11 (p<0,001), καθώς και η ΒΙS-11 την SBQ-R (p=0,001). Μελετώντας την ταυτόχρονη επίδραση των υποτύπων του τραύματος και της παρορμητικότητας στην αυτοκτονικότητα, μόνο η σωματική κακοποίηση (p=0,012) και η γνωσιακή παρορμητικότητα (p<0,001) προέβλεψαν την αυτοκτονικότητα. Στα μοντέλα δομικών εξισώσεων, η έμμεση επίδραση του παιδικού τραύματος στην αυτοκτονικότητα μέσω της παρορμητικότητας ήταν στατιστικά σημαντική (p=0,003), αλλά όχι η άμεση επίδραση του παιδικού τραύματος στην αυτοκτονικότητα (πλήρης διαμεσολάβηση της επίδρασης του παιδικού τραύματος στην αυτοκτονικότητα μέσω της παρορμητικότητας). Επίσης, τόσο η έμμεση επίδραση της σωματικής κακοποίησης στην αυτοκτονικότητα μέσω της γνωσιακής παρορμητικότητας (p=0,002) όσο και η άμεση επίδραση της σωματικής κακοποίησης στην αυτοκτονικότητα (p=0,013) ήταν στατιστικά σημαντικές (μερική διαμεσολάβηση της επίδρασης της σωματικής κακοποίησης στην αυτοκτονικότητα μέσω της γνωσιακής παρορμητικότητας). Το παιδικό τραύμα προβλέπει την αυτοκτονικότητα και την παρορμητικότητα, καθώς και η παρορμητικότητα την αυτοκτονικότητα. Η διαμεσολάβηση της παρορμητικότητας εξηγούσε πλήρως την επίδραση του παιδικού τραύματος στην αυτοκτονικότητα, ενώ η γνωσιακή παρορμητικότητα εξηγούσε μερικώς την επίδραση της σωματικής κακοποίησης στην αυτοκτονικότητα. Επομένως, η διαχείριση της παρορμητικότητας και δη της γνωσιακής παρορμητικότητας είναι σημαντική για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της αυτοκτονικότητας σε ασθενείς με διπολική διαταραχή και ιστορικό παιδικού τραύματος.παρορμητικότητας και δη της γνωσιακής παρορμητικότητας είναι σημαντική για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της αυτοκτονικότητας σε ασθενείς με διπολική διαταραχή και ιστορικό παιδικού τραύματος.

ΛΕΞΕΙΣ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟΥ: Παιδικό τραύμα, παρορμητικότητα, αυτοκτονικότητα, διπολική διαταραχή.

Σοφία Δραμιλαράκη, Αναστασία Αντωνίου, Ευγενία Πορίχη, Βασιλική Ευσταθίου, Ιωάννης Μιχόπουλος, Ρωσσέτος Γουρνέλλης, Αθανάσιος Δουζένης, Παναγιώτης Φερεντίνος

Πλήρες άρθρο σε pdf