Τα συστήματα υγείας των αναπτυγμένων χωρών καλούνται να αντιμετωπίσουν μεγάλες οικονομικές δυσκολίες. Νέοι τρόποι συγκέντρωσης και σύνθεσης δεδομένων, όπως η «τεκμηριωμένη ιατρική πράξη» και η χρήση «κλινικών οδηγιών», χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπισή τους. Η τεκμηρίωση στηρίζεται στη συστηματοποιημένη κλινική έρευνα, στα δημοσιευμένα περιστατικά και στην προσωπική κλινική εμπειρία. Η τεκμηρίωση μπορεί να στηρίξει τις ατομικές αποφάσεις του κάθε κλινικού στη θεραπεία του κάθε ασθενoύς. Οι κλινικές οδηγίες από την άλλη, χρησιμοποιούνται σε επίπεδο οργάνωσης και σχεδιασμού παροχής υπηρεσιών. Σκοπός τους είναι να υποδείξουν ποιες παρεμβάσεις και για ποιες πληθυσμιακές ομάδες είναι πιο αποτελεσματικές και οικονομικές. Δεν υπάρχει όμως τεκμηρίωση για όλα τα ζητήματα που αφορούν στην παροχή υπηρεσιών. Καινοτομίες βασισμένες σε λογικά βήματα μπορεί να παίξουν σημαντικό ρόλο. Καινοτομίες μπορούν να εφαρμοστούν και στα τρία επίπεδα παροχής υπηρεσιών υγείας: κλινική πράξη, πολιτική και φιλοσοφική κατεύθυνση και οργανωτικές δομές. Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να εξετάσει κριτικά τις παραπάνω έννοιες και τον συμπληρωματικό τους ρόλο στην ανάπτυξη συστημάτων υγείας τα οποία ανταποκρίνονται στις ανάγκες του πληθυσμού, είναι οικονομικά, εφαρμόσιμα, ευέλικτα και προσαρμόσιμα στις κοινωνικές αλλαγές, χρησιμοποιώντας παραδείγματα από την εμπειρία μας στη Μεγάλη Βρετανία.

Λέξεις ευρετηρίου: Tεκμηριωμένη ιατρική πράξη, κλινικές οδηγίες, καινοτομίες

Ch. Kouimtsidis, St. John-Smith, P. Kemp, Γ. Ίκκος (σελίδα 45) - Πλήρες άρθρο (Αγγλικά)