Στην εργασία αυτή παρουσιάζονται αποτελέσματα του ελληνικού σκέλους (n=10.451, ποσοστό συμμετοχής παιδιών: 71,87%) διεξαγωγής της έρευνας BECAN, μιας διακρατικής επιδημιολογικής έρευνας τυχαίου, αντιπροσωπευτικού δείγματος του γενικού πληθυσμού σε 9 χώρες της Βαλκανικής σχετικά με την αυτοαναφορά έκθεσης σε βίαιες εμπειρίες παιδιών ηλικίας 11, 13 και 16 ετών με τη χρήση των ερωτηματολογίων ICAST-C και -P. Η επίπτωση και ο επιπολασμός της έκθεσης σε βίαιες εμπειρίες βρέθηκαν στην Ελλάδα 47,38% και 76,37% για τη σωματική βία, 70,02% και 83,16% για την ψυχολογική, 9,54% και 15,84% για τη σεξουαλική, 4,45% και 7,60% για το μέρος της τελευταίας που εμπεριέχει σωματική επαφή και 26,41% και 37,20% για την αναφορά υποκειμενικού αισθήματος παραμέλησης. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων προκύπτουν στατιστικά σημαντικές διαφορές με σχετική υπεροχή των ποσοστών επιπολασμού των αναφορών κοριτσιών σχετικά με την έκθεσή τους σε σωματική και σεξουαλική βία αλλά και στην επίπτωση και επιπολασμό των υποκειμενικών αισθημάτων παραμέλησης. Αντιθέτως, τα ποσοστά των αναφορών των αγοριών υπερτερούν εκείνων των κοριτσιών στην επίπτωση της έκθεσης σε εμπειρίες σεξουαλικής βίας, είτε γενικά, είτε εκείνων που εμπεριέχουν σωματική επαφή. Οι διαφορές που ανευρέθηκαν δείχνουν μια μικρή, μερική μόνο διαφοροποίηση του προτύπου έκθεσης σε βίαιες εμπειρίες των παιδιών ανάμεσα σε παιδιά αστικών και αγροτικών πληθυσμών (στην επίπτωση της έκθεσης σε σωματική βία, όπου υπερτερούν τα ποσοστά στον αγροτικό πληθυσμό και στον επιπολασμό της ψυχολογικής και σεξουαλικής βίας, όπου υπερτερούν τα ποσοστά στον αστικό). Τέλος, τα ποσοστά διαφοροποιούνται σε σχέση με τη σχολική τάξη φοίτησης των συμμετεχόντων με πιο εκσεσημασμένη την αύξηση ανάμεσα στα ποσοστά που αναφέρονται στις τάξεις του Γυμνασίου και εκείνες του Λυκείου για την έκθεση σε σεξουαλική παραβίαση με ή χωρίς σωματική επαφή και οφείλεται κύριως στα αγόρια, και την πιο προοδευτικά σταθερή ανοδική τάση σε σχέση με την ηλικία που διαπιστώνεται στην αναφορά υποκειμενικών αισθημάτων παραμέλησης, που οφείλεται κυρίως στα κορίτσια του δείγματος.

Λέξεις κλειδιά: Kακοποίηση-παραμέληση παιδιών, βία, επιδημιολογία, έρευνα πεδίου

Κ. Πετρουλάκη, Α. Τσιριγώτη, Φ. Ζαρόκωστα, Γ. Νικολαΐδης (σελίδα 262) - Πλήρες άρθρο