H κλοζαπίνη είναι ένα άτυπο αντιψυχωσικό φάρμακο με ένδειξη για ασθενείς που πάσχουν από σχιζοφρένεια και δεν ανταποκρίνονται στη συνήθη αντιψυχωσική θεραπεία. Ο στόχος αυτής της μελέτης ήταν να αξιολογήσει την ανταπόκριση στη θεραπεία με κλοζαπίνη και να διερευνήσει τη συνολική λειτουργία μια ομάδας μη-νοσηλευόμενων ασθενών με σχιζοφρένεια, ανθεκτικούς στην καθιερωμένη θεραπεία. Δεδομένα από 66 σχιζοφρενείς ασθενείς, 28 γυναίκες και 38 άνδρες, με αντοχή στη θεραπεία εξετάστηκαν αναδρομικά με το Global Assessment of Functioning Scale (GAF) και το Positive and Negative Syndrome Scale (PANSS), ενώ έγινε και αξιολόγηση των λευκών αιμοσφαιρίων (WBC). Βάσει της κλίμακας GAF, εκτιμήθηκε σημαντική βελτίωση στη λειτουργία αυτών των ασθενών 49,7±23,6 SD, Ρ<0,001) στο τέλος της περιόδου θεραπείας με κλοζαπίνη. Επιπλέον, χρησιμοποιώντας το PANSS, φάνηκε ότι η θεραπεία με κλοζαπίνη βελτίωσε σημαντικά τα αρνητικά και θετικά συμπτώματα καθώς και τη γενική ψυχοπαθολογία αυτής της ομάδας ασθενών. Η μείωση των WBC ήταν μέσα στα αναμενόμενα επίπεδα. Δεν διαπιστώθηκε καμία αρνητική επίδραση της θεραπείας στα WBC στους 65 από τους 66 ασθενείς. Συμπερασματικά, η χορήγηση κλοζαπίνης σε μια ομάδα ασθενών που πάσχουν από σχιζοφρένεια, ανθεκτικών στη συνήθη αντιψυχωσική θεραπεία, βελτιώνει τη συνολική λειτουργία των ασθενών, χωρίς να παραβλάπτει το προφίλ ασφαλείας των ασθενών.

Λέξεις ευρετηρίου: Σχιζοφρένεια, αντιψυχωσική θεραπεία, μη-νοσηλευόμενοι ασθενείς, κλοζαπίνη, λειτουργία, κλίμακα GAF, κλίμακα PANSS.

Γ. Μικελλίδης (σελίδα 361) - Πλήρες άρθρο (Αγγλικά)