Aπό την Ιλιάδα και την Οδύσσεια αντλούν οι φιλόλογοι πλούσιο και θεμελιακό υλικόγια μια πλειάδα φαινομένων που αφορούν στην ανθρώπινη εμπειρία και γνώση. ΣτηνΟδύσσεια αναφέρεται το νηπενθές, μυθικό φάρμακο που αλλάζει τη διάθεση και κάνει να ξεχνιούνται η λύπη κι ο θυμός. Το νηπενθές δεν μπορεί να ταυτιστεί με κάποιααπό τις γνωστές στην αρχαιότητα ουσίες που διαθέτουν αυτές τις ιδιότητες, όπως το όπιο απότη μήκωνα την υπνοφόρο, το Αιγυπτιακό κύφι ή την κάνναβη στους Σκύθες. Γνωστές ήταν στηναρχαία Ελλάδα διάφορες αγχολυτικές, υπνωτικές και παραισθησιογόνες ουσίες, αλλά δεν έχουμε μαρτυρίες για φαινόμενα εθισμού ή στερητικά, με εξαίρεση το κρασί. Το κρασί χρησιμοποιήθηκε εξαρχής για να ευφραίνει την όραση, την όσφρηση, τη γεύση, τον νου και τις καρδιές των ανθρώπων, αλλά και ως κατευναστικό και ως έκδοχο για φαρμακευτικές ουσίες. Πολλές αρχαίεςπηγές περιγράφουν τα αρνητικά αποτελέσματα από την κατάχρησή του. Η μελέτη των αρχαίωνκειμένων, από τα Ομηρικά έπη ως και τη χριστιανική γραμματεία, προσφέρουν μια θεμελιώδηγνώση για την επίδραση των ψυχοτρόπων ουσιών και του αλκοόλ πάνω στον ανθρώπινο ψυχισμό.
Λέξεις ευρετηρίου: Nηπενθές, oμηρικά έπη, αρχαία ελληνική γραμματεία, λύπη, συναισθηματικές διαταραχές, ψυχοτρόπες ουσίες, αλκοόλ.
Φ.Ι. Κακριδής (σελίδα 17) - Πλήρες άρθρο