Τα τελευταία χρόνια η προσοχή της ιατρικής κοινότητας έχει επικεντρωθεί στις διαταραχές της εφίδρωσης: υπεριδρωσία και υποϊδρωσία/ανιδρωσία. Συχνότερα γίνονται αναφορές στην υπεριδρωσία, όπου η συνολική ποσότητα ιδρώτα είναι μεγαλύτερη από την απαραίτητη για τη θερμορρύθμιση. Ο υψηλός επιπολασμός της, η συσχέτισή της με πολλές ψυχιατρικές διαταραχές, οι επιδράσεις της στη ζωή των πασχόντων, αλλά και οι νέες θεραπευτικές δυνατότητες (χρήση βουτυλικής τοξίνης, χειρουργικές μέθοδοι κ.λπ.) επικεντρώνουν το ενδιαφέρον ιατρικών ειδικοτήτων, που προσπαθούν να δώσουν λύση σε ένα πρόβλημα με μάλλον άγνωστο παθοφυσιολογικό μηχανισμό. Ισορροπώντας ανάμεσα σε διαφορετικές τάσεις για την αντιμετώπιση της υπεριδρωσίας, ο ψυχίατρος θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός στη θεραπευτική προσέγγιση των ασθενών του. Λιγότερο συχνές αναφορές γίνονται στην υποϊδρωσία και την ανιδρωσία. Είναιφαινόμενα σπανιότερα, για τα οποία δύσκολα παραπονούνται οι ασθενείς. Οι καταστάσεις αυτές χαρακτηρίζονται από μειωμένη εφίδρωση ή έλλειψη εφίδρωσης και μπορεί να αποτελέσουν μία επείγουσα ιατρική κατάσταση οδηγώντας σε υπερθερμία και θάνατο. Συνολικά, διαταραχές στην εφίδρωση μπορεί να προκληθούν από φαρμακευτικά ή ορμονικά αίτια, ενώ έχουν χρησιμοποιηθεί πολλές φαρμακευτικές και ψυχοθεραπευτικές μέθοδοι για την αντιμετώπισή τους. Είναι σκόπιμολοιπόν ο κλινικός ψυχίατρος, να έχει υπόψη του τόσο τις βιολογικές όσο και τις ψυχολογικές-κοινωνικές διαστάσεις των διαταραχών της εφίδρωσης, ώστε να μπορεί να παρεμβαίνει αρτιότερα και ασφαλέστερα στη θεραπεία των ασθενών του.

Λέξεις ευρετηρίου: Υπεριδρωσία, υποϊδρωσία, ανιδρωσία, διαταραχές εφίδρωσης, εμμηνόπαυση,βουτυλική τοξίνη.

Η. Μουρίκης, Γ. Ζέρβας (σελίδα 59) - Πλήρες άρθρο